SOMS......

Soms realizeer je jezelf niet dat je in Liberia zit....
En wat dit land en deze mensen allemaal hebben meegemaakt.

Vanavond ging ik met mijn cabin mate en nog wat van haar vriendinnen de film 'tears of the sun' kijken... dit gaat over een rebellen oorlog, en toen we het er over hadden vertelde Jen me dat dit een soortgelijke situatie in Liberia was geweest.
Dan kijk je even met andere ogen deze stad in, zo rijden we bijvoorbeeld vrij vaak over een brug met allemaal kogelgaten en langs reclame borden vol met kogelgaten... maar ik had me nooit echt gerealizeerd dat er op een dag rebellen reden met geweeren en dat die dus gewoon op alles wat los en vast zat aan het schieten waren... dat mijn dagwerkers daar mischien wel ergens onder die brug verstopt lagen, en dat de ouders van al die lieve kindertjes die ik in de weeshuizen knuffels geef daar liepen...

Toen ik op internet ging zoeken net naar artiekelen over liberia, zag ik dat het echt zo is geweest, t is niet alleen maar een film... op de straten en in de dorpjes waar ik loop gebeurden zulk soort dingen.
Dat raakt me diep!

En dan voel ik me echt nutteloos... ik kan zo weinig doen voor al deze mensen.. natuurlijk is het zo dat ik ervoor zorg dat de crew te eten krijgt, en dat zij op die manier weer naar buiten kunnen om te gaan helpen. Maar het enige wat ik echt kan doen is bidden voor al deze mensen...

Bidden jullie met ons mee?

Kus Sjouk